08 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015
Αμερική, η Χώρα των Αδικημένων Μελλοθάνατων

Πέρασε 23 χρόνια στον θάλαμο μελλοθανάτων για ένα έγκλημα που δεν έπαψε να επαναλαμβάνει πως δεν διέπραξε. Την περασμένη εβδομάδα, δικαστήριό της Αριζόνα επικύρωσε την αναίρεση της θανατικής ποινής της Ντέμηρα Μίλερ, που έγινε από εφετείο το 2013, και απέσυρε όλες τις κατηγορίες εναντίον της για τη δολοφονία του τετράχρονου γιου της.

Το σκεπτικό του Ανώτατου Δικαστηρίου ήταν ότι σημειώθηκαν «σκανδαλώδεις παρατυπίες των αστυνομικών και εισαγγελικών αρχών», ιδίως του ερευνητή και βασικού μάρτυρα κατηγορίας, Αρμάντο Σαλντάτε, ο οποίος υποστήριξε πως η διαζευγμένη γυναίκα προσέλαβε δύο φονιάδες για να σκοτώσουν τον τετράχρονο γιο της, ώστε να καρπωθεί την ασφάλεια ζωής του.

Ο Σαλντάτε κατέθεσε πως η γυναίκα, η οποία εξαρχής επέμενε πως είναι αθώα, είχε ομολογήσει τον φόνο. Στις 2 Δεκεμβρίου του 1989, η Μίλερ δέχθηκε να πάρει ο άντρας με τον οποίο συζούσε τον τετράχρονο γιο της για να τον πάει σε εμπορικό κέντρο να δει τον Άγιο Βασίλη. Αντ' αυτού, όμως, εκείνος με έναν φίλο του οδήγησαν τον μικρό Κρίστοφερ έξω από την πόλη και τον σκότωσαν.

Οι δύο άντρες ομολόγησαν και καταδικάστηκαν σε ισόβια. Την ίδια ποινή επέβαλαν και στη Μίλερ, παρότι κανένα στοιχείο δεν επιβεβαίωσε τους ισχυρισμούς του Σαλντάτε και καμιά ηχογραφημένη ή γραπτή ομολογία δεν κατατέθηκε στο δικαστήριο, ενώ αποσιωπήθηκε πως ο ερευνητής στο παρελθόν είχε υποπέσει επανειλημμένα στο αδίκημα της ψευδορκίας.

Σύμφωνα με το DPIC (Κέντρο Ενημέρωσης για τη θανατική Ποινή), δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό: «Οι εισαγγελείς της Αριζόνα κατηγορούνται για κακοδικία στο 50% των υποθέσεων που καταλήγουν στη θανατική ποινή».

Αμερική, η Χώρα των Αδικημένων Μελλοθάνατων

Πέρασε 23 χρόνια στον θάλαμο μελλοθανάτων για ένα έγκλημα που δεν έπαψε να επαναλαμβάνει πως δεν διέπραξε. Την περασμένη εβδομάδα, δικαστήριό της Αριζόνα επικύρωσε την αναίρεση της θανατικής ποινής της Ντέμηρα Μίλερ, που έγινε από εφετείο το 2013, και απέσυρε όλες τις κατηγορίες εναντίον της για τη δολοφονία του τετράχρονου γιου της.

Το σκεπτικό του Ανώτατου Δικαστηρίου ήταν ότι σημειώθηκαν «σκανδαλώδεις παρατυπίες των αστυνομικών και εισαγγελικών αρχών», ιδίως του ερευνητή και βασικού μάρτυρα κατηγορίας, Αρμάντο Σαλντάτε, ο οποίος υποστήριξε πως η διαζευγμένη γυναίκα προσέλαβε δύο φονιάδες για να σκοτώσουν τον τετράχρονο γιο της, ώστε να καρπωθεί την ασφάλεια ζωής του.

Ο Σαλντάτε κατέθεσε πως η γυναίκα, η οποία εξαρχής επέμενε πως είναι αθώα, είχε ομολογήσει τον φόνο. Στις 2 Δεκεμβρίου του 1989, η Μίλερ δέχθηκε να πάρει ο άντρας με τον οποίο συζούσε τον τετράχρονο γιο της για να τον πάει σε εμπορικό κέντρο να δει τον Άγιο Βασίλη. Αντ' αυτού, όμως, εκείνος με έναν φίλο του οδήγησαν τον μικρό Κρίστοφερ έξω από την πόλη και τον σκότωσαν.

Οι δύο άντρες ομολόγησαν και καταδικάστηκαν σε ισόβια. Την ίδια ποινή επέβαλαν και στη Μίλερ, παρότι κανένα στοιχείο δεν επιβεβαίωσε τους ισχυρισμούς του Σαλντάτε και καμιά ηχογραφημένη ή γραπτή ομολογία δεν κατατέθηκε στο δικαστήριο, ενώ αποσιωπήθηκε πως ο ερευνητής στο παρελθόν είχε υποπέσει επανειλημμένα στο αδίκημα της ψευδορκίας.

Σύμφωνα με το DPIC (Κέντρο Ενημέρωσης για τη θανατική Ποινή), δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό: «Οι εισαγγελείς της Αριζόνα κατηγορούνται για κακοδικία στο 50% των υποθέσεων που καταλήγουν στη θανατική ποινή».

Τα πιο διαβασμενα