Κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους, πολλοί είναι οι διοικητικοί φορείς που προβαίνουν σε εκτεταμένη συλλογή, αρχειοθέτηση, επεξεργασία και εν γένει διαχείριση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Από φορολογικές και τελωνειακές αρχές μέχρι δημόσια νοσοκομεία και οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης, προσωπικά δεδομένα πολιτών καταγράφονται σε οργανωμένες βάσεις δεδομένων, για νόμιμη αιτία και προς εξυπηρέτηση σκοπών δημοσίου συμφέροντος. Παράλληλα, η ιλιγγιώδης ανάπτυξη των τεχνολογικών μέσων, προσφέρει μία ευρύτατη γκάμα λύσεων ως προς τη μορφή που θα λάβει η διαχείριση των προσωπικών αυτών δεδομένων, με ολοένα και περισσότερο αυτοματοποιημένους μηχανισμούς να αναδύονται στην καθημερινή πρακτική. Είναι γεγονός πως τα δεδομένα που συλλέγει μία δημόσια υπηρεσία ή ένας κρατικός φορέας φαίνονται πρόσφορα να διευκολύνουν σε μεγάλο βαθμό τη λήψη μελλοντικών αποφάσεων, τη χάραξη διοικητικών πολιτικών και εν γένει την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, αφού τα διοικητικά όργανα μπορούν να αντιπαραβάλλουν, να συγκρίνουν, να αξιολογήσουν και να συνδυάσουν πληροφορίες πολλών υποκειμένων. Ταυτόχρονα όμως, η συλλογή δεδομένων για διοικητικούς σκοπούς μπορεί να προσφέρει σπουδαία πλεονεκτήματα και στο πεδίο της επιστημονικής έρευνας, υπό την έννοια της υποβοήθησής της, εφόσον λαμβάνονται όλες οι απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

Διαβάστε περισσότερα εδώ.